Նրանց որդին մահացել էր 27 տարի առաջ. մի գեղեցիկ օր նրանց դուռը թակեց մի երիտասարդ․․․
Նրանք երեքով ոչ մի լուսանկար չունեն․ ֆոտոցիկը կամ Անդրեյի ձեռքում է, կամ հոր, կամ մոր։ Չեգեմյան ջրվեժներ, Էլբրուս, նալչիկյան զբոսայգի։ Գրկախառնված, ձմեռային հարավային արևն՝ աչքերում․․․ Առօրյա երջանկություն, որին նրանք ընդառաջ էին գնում 27 տարի։ Առանձին։ Երեք միայնակներ՝ նորից գտած իրար մոլորակում, որտեղ միայն կորցնում են․․․ Ես մտնում եմ այս տունը, որը հրաշքի ապաստարանն է դարձել, … Read more