Իրենա Սենդլերը ծնվել է 1910 թվականի փետրվարի 15-ին Վարշավայում։ Հայրը նրան շատ բան է սովորեցրել, բայց նա սովորել է կյանքի հիմնական դասը՝ միշտ օգնել կարիքավորներին: 1939 թվականին Լեհաստանի օկո ւպացիայից հետո նա ցիս տները ստեղծեցին Վարշավայի գետտոն, կինը հասկացավ, որ անհրաժեշտ է կտրուկ միջոցներ ձեռնարկել, նույնիսկ եթե դա նշանակում է վտա նգել իր կյանքը։ Համագործակիցների հետ նա սկսեց գա ղտնի օգնել հրեա երեխաներին փախչել գետտոյից,
որտեղ, անկասկած, մա հ էր սպասում նրանց։ Երեխաներին տալիս էին մանկատներ կամ որդեգրում։ Թեև նա բարի նպատակներով էր գործում, բայց ոչ բոլոր հրեա կանայք էին պատրաստ իրենց երեխաներին օտարի խնամքին հանձնել։ Այն ժամանակ ոչ ոք չէր կարող կանխատեսել, որ իրավիճակը կվա տթարանա, և ընտանիքների մեծ մասն անխուսափելիորեն կմա հա նա հա մա կեն տրո նացման ճամբարներում։
Նա ստ իպված էր տարբեր հնարքների դիմել՝ երեխաներին այնտեղից հանելու համար։ Ամենից հաճախ նա թաքցնում էր նրանց շտապօ գնության մեքենաներում, որոնք դուրս էին բերում ծանր հի վան դներին, բայց երբ հսկողությունը մեծացավ, նրանք ստիպված էին թաքցնել պայուսակներում, աղբամաններում և նույնիսկ դա գա ղներում: Նա փրկել է այս 5 ամսական երեխային՝ դնելով նրան աղյուսների արանքում թա քնված փայտե տուփի մեջ։
Նրա ծրագիրը հիանալի աշխատեց, մինչև մի օր գերմանացիները հայտնաբերեցին այն: Իրենան բանտարկվեց և դա ժան որեն խոշ տան գվեց։ Չնայած անտանելի ցա վին, խոշ տան գում ներին ու նվա ստա ցումներին՝ կինը ողջ է մնացել և չի հայտնել երեխաների գտնվելու վայրի մասին։ Ի վերջո նրան մա հա պատ ժի դա տապա րտ եցին։ Բայց ճակատագիրն այլ պլաններ ուներ այս կնոջ համար։
Հոգատար մարդիկ կաշառել են զի նվորին, ով օգնել է նրան փախչել։ Այդ ժամանակից մինչև իր մա հը նա ապրել է ենթադրյալ անունով, բայց երբեք չի դադարել օգնել ուրիշներին: Պա տերա զմից հետո Իրենան փորեց մանկական ձայնագրությունների սափորները և հանձնեց հանձնաժողովին, որը կփնտրի ողջ մնացած հրեաներին: Նա ամուսնաց ավ, ծնեց երեք երեխա և ապրեց երջանիկ կյանք՝ իմանալով, որ ամեն ինչ ճիշտ է արել։