Ամանորից առաջ ամուսինս ինձ ուրախացրեց։ Նա վերադարձավ աշխատանքից և անմիջապես շեմից ասաց. – Լիա, մայրս մի քանի ամիս կապրի մեզ հետ։ Ամուսինս պատմեց, որ իր մոտ է եկել արցո ւնքոտ, վա խեցած, հո ւզված մայրը։ Սկեսուրս պատմել է, որ հերթական անգամ վիճ ել է ամուսնու հետ։ Մի խոսքով, սկեսրայրս վատ մարդ է։ Սիստեմատիկորեն սիրում է օ ղի օգտագործել և ամեն ինչ պետք է լինի այնպես, ինչպես ինքն է ասում: Նա կանոնավոր կերպով ապահովում է իր ընտանիքի կարիքները, նույնիսկ երբեմն օգնում է մեզ։ Սկեսուրս ամբողջ կյանքում համբերատար է եղել ամուսնու նկատմամբ։ Եվ հիմա, երբ որդին մեծացել է, նա ուզում է հոգեկան հանգստություն, ազատություն այս հավերժական սկա նդալներից: Նա ուզում է ամ ուսնալուծվել… Մինչ դատավարության ավարտվելը, նա ուզում է ապրել մեզ հետ:
Մինչև նա նոր տուն կգտնի և ամուսինս համաձայն է, բայց ես դեմ եմ, նախ մենք ունենք մեկ սենյականոց բնակարան։ Երկրորդ, ես պետք է 2 ամսից ծն նդաբերեմ: Երրորդ, ինչի համար է հանրակացարանը: Այժմ կան բազմաթիվ վարձով բնակարաններ, հանրակացարաններ, որտեղ դուք կարող եք ապրել։ Անկոչ հյուրն ավելի վատ է, քան թուրքը: Մենք բոլորս հավաքվել ենք մեկ մեծ սենյակում: Սկեսուրիա համար խոհանոցում քնելու տեղ ենք սարքել։ Մեր մա հճակալը գտնվում է նրանից մի քանի մետր հեռավորության վրա։ Անձնական խոսակցությունները, համբույրներն այժմ ՏԱԲՈՒ են, քանի որ ՄԱՅՐԸ մոտ է։
Քանի որ նա մեզ հետ է ապրում, ես անհարմար եմ զգում։ Երեկ սկեսուրիս հարցրի, թե չի ցանկանում վերադառնալ։ Նա կտրականապես պատասխանեց, որ այլևս չի վերադառնա, ամուսն ալուծվելու է ու ապրի մեզ հետ։ Այս խոսքերից հետո ես ուղղակի խե լագարվեցի։ Երեկոյան ամուսնուս հարցրի, թե ինչպես է նա պատկերացնում մեր կյանքը։ Ամուսինս ինձ ասաց, որ այս բնակարանն իրեն տվել են ծնողները։ Բնակարանը գրանցված է մոր անունով։ Ամու սնալուծությունից հետո երկու սենյականոց բնակարանը կգնա սկեսրայրիս, իսկ սկեսուրս կստանա մեր բնակարանը։Համբերությունս սպառվում է։ Ես չեմ հասկանում սկեսուրիս: