Ըսենց էլ բան կլինի, մարդ էլ չկարենա իրա էրէխուն իրա ուզած ձևով դաստիարակի․․․Հենց էրեխեքի վրեն խոսում եմ, կիսուրս մի
կողմից ա խառնվում, կեսրարս մյուս կողմից։Երբեք իմ մտով չի անցել, որ նման խն դրի առաջ կկանգնեմ: Երբ երեխես ծնվեց, ամ-
բողջ ընտանիքով ուրախացանք, կիսուր-կեսրարս աշխարհով մեկ էին եղել:
Հ ղիության ընթացքում իմ նկատմամբ շատ ուշադիր էին: Ամեն ինչ անում էին, որ իմ սրտով լինի: Բայց երեխու ծնվելուց հետո ամեն
ինչ փոխվեց: Սկսեցին ինձ անտեսել, կիսուրս չի թողնում, որ մոտ գնամ երեխուն:Ասում ա դու անփորձ ես, հանկարծ կարողա երե-
խուն վնա սես:
Նորածին ժամանակը հասկացա, ընդունում էի իրա ասածը, հետո երբ երեխեն մեծացավ էլի չեն թողնում իմ երեխուն ես դաստիա
րակեմ: Կիսուրսա որոշում, թե ինչ հագցնեմ, ինչ կերցնեմ: Ես ասում եմ էս ինչ բանը չի կարելի, կիսուրս թույլ ա տալիս: Կեսրարս էլ
մի կողմից ա խառնվում:Մարդուս բո ղո քում եմ, ասում ա, տատ ու պապ են, բա ինչ ես ուզում:
Ստացվում ա ես իմ երեխու կյանքում դեր չունեմ: Հիմա ստացվում ա, որ ես չեմ կարողանում իմ երեխուն իմ ուզած ձևով մեծացնեմ,
ինչա թե տանը տատ ու պապ կան: Ես միշտ մտածել եմ, որ տատիկի ու պապիկի կողքին մեծանալը երեխու համար շատ լավա, բայց
չգիտեի, որ իրանք փորձելու են մոր տեղը գրավել: