70-ամյա հարուստ տղամարդ եմ․ Որոշեցի ստուգեմ երեխաներիս ու ասացի, որ փողերս կտակել եմ մանկատանը․ Միանգամից ցույց
տվեցին իրանց իրական դեմքը, հասկացա ով ա ինձ սիրում, ով փողերս․․․ Ամբողջ կյանքում ես ու մարդս լավ փող ենք աշխատել, հի
մա էլ շատ փող, ոսկեղեն ունեմ: Մարդս մա հա նալուց առաջ ասեց, հարստությունը կթողնես նրան, ով քեզ շատ կսիրի ու հոգ կտա
նի քո մասին:
Հիմա ես 70 տարեկան եմ ու ուզում եմ հասկանամ երեխեքիցս, ովա ինձ սիրում ու ոչ թե իմ փողերը: Երեք տղա ունեմ ու մի աղջիկ:
Չորս էլ ամուսնացած են, երեխեք ունեն: Բոլորն էլ ապահովված են: Մի օր հավաքեցի երեխեքիս ու թոռներիս ու ասեցի, որ որոշել
եմ իմ ողջ ունեցվածքը կտակեմ մանկատանը, քանի որ էդ երեխաները շատբանի կարիք ունեն, իսկ առանձնատունը նվիրելու եմ մի
անապահով բազմազավակ ընտանիքի:
Բառերով կդժ վարանամ նկարագրեմ, թե ինչ կատարվեց: Տղերքս սկսեցին բղավել, ասեցին, որ նման բան չէին սպասում, հարսներս
քիթները կախեցին, հետս չէին ուզում խոսեին, իրանց երեխեքն էլ սկսեցին զզվանքով ինձ նայել: Գոռ գոռացին ու մեկը մեկի հետևից
դուրս եկան՝ ասելով, որ ես իրանց չեմ սիրում:
Աղջիկս ու փեսես զարմացած նայում էին: Աղջիկս գրկեց ինձ ու ասեց. Մամ, ջան, ես ուրախ եմ, որ դու էդքան բարի մարդ ես: Իսկ
փեսես ասեց.
-Իմ տան դռները միշտ բաց են քո առաջ, երբ կցանկանաս կարող ես տեղափոխվել իմ տուն, ես իմ մրից քեզ երբեք չեմ տարբերել:
Ես հասկացա, թե ով է իսկապես արժանի իմ ունեցվածքին ու հենց նրանց էլ կտակեցի իմ ողջ հարստությունը: