Ուրեմն տղես արդեն 30 տարեկան ա, դե հիմա ինչ անենք անբաշար ա մի նորմալ աղջիկ չի կարում գտնի, ես էլ էս մեր հարևանի աղջկան շատ եմ հավանում, սովորող աշխատող, եփող-թափող աղջիկա, ասեցի մի բան անեմ էս երկուսը սկսեն շփվել, հմ ե սհարևնից հետ խնամի կլինեմ, համ էլ երեխեքը աչքներիս դեմը կլինեն: Թե չէ տղես արդեն հույսը կորցրելա, իրան որ մնա, ինքը բան էլ չի անի:`
Մի խոսքով ես էդ աղջկան համարյա ամեն օր ինադու կանչում եմ մեր տուն կոֆե խմելու, որ տղուս հետ գոնե մի քիչ խոսան, շփվեն: Ոնց որ սաղ լավ էր գնում, զգացի, որ էդ աղջիկն էլ տղուս հավանումա, մնումա կարողանա իրա սրտի սառույցը հալեցնի ու նենց անի, որ տղես էլ իրան հավանի, բայց դե մի օր նենց բան եղավ, որ ես գլխիս եմ հիմա տալիս, որ էդ աննամուսին իմ տուն են թողել:
Ասեցի սրանց ինչ-որ ժամանակով մենակ թողնեմ, իջնեմ խանութ մի քնաի բան առնեմ բերեմ, աղջիկս ասեց, ես էլ գամ, ասեցի չէ պետք չի, դուա մնացեք տանը տեր եղեք, ես կգնամ կգամ:
Իջնում եմ խանութ ու որ չբարձրանամ տենամ սրանք ինչ են անում գժվեցի: Ես ոնց եմ էս աննամուսին տունս թողել: ուրեմն տղես գնացել էր բալկոն ծխելու, էդ անդասիարակն էլ որոշեա առիթից օգտվի ու մտել սենյակս ու սունկեսա քրքրում, չէ դուք պատկերացնի, արունը տվեց գլխիս, ուրեմն ես էս ում էի ինձ հարս ուզում բերեի:
Հելա ու դրան ու մորը սաղ շենքով նենց խայտառակ արեցի, որ էլ հաջորդ անգամ տանս դուռը չեմ համարձակվի բացեն, ում հետ էր տղուս կապելու, լավա գոնե դիմակը շուտ պատռեցի: