Կիսուրս բավականին երիտասարդա, բայց արդեն 2 տարիա շատ վատ հիվանդության պատճառով լրիվ ուժասպառա ու հիմա արդեն դարձելա անկողնային: Արդեն ինքնութույն ոչինչ չի կարողանում անի:
Քանի դեռ գիտակցության էր, բոլոր բարեկամները մեր տանն էին ու պատրաստ կանգնած էին օգնելու համար, բայց հիմա երբ ամեն ինչ վատացել է և նույնիսկ նստել չի կարողանում բոլորը կարծես անհետացան:
Ամբողջ խնամքը մնացելա իմ ուսերին, դրան էլ գումարած տունն ու երկու անչափահաս երեխաներիս խնաքը, ովքեր ոչ պակաս ուշադրության կարիք ունեն: