Տիկին Նինան միայնակ է մեծացրել որդուն՝ Զորիկին, ամուսինը լքել էր նրան երեխայի ծնվելուց հետո։ Բայց նա արժանապատվորեն մեծացրել է որդուն, որդին աշխատասեր է և լավ գործ ունի գործարանում։ Մի քանի ամիս անց նա հանդիպեց Անահիտին և անմիջապես ամուսնաց ավ նրա հետ։Տիկին Նինային դուր էր գալիս Անահիտը՝ համեստ ու անաղմուկ աղջիկ։ Նա ուներ երկար թարթիչներ և վառ շագանակագույն աչքեր։
Անահիտը լավ էր շփվում սկեսուրի հետ, քանի որ նրանք ունեին մեկ սենյականոց փոքրիկ բնակարան։ Բայց Անահիտը դժգ ոհելու ոչինչ չունի, ինքը նախկինում ապրել էր համալսարանի հանրակացարանում։ Անահիտը լավ էր սովորում, տանը ամեն ինչում օգնում էր սկեսուրին:Մեկ սենյականոց բնակարանում նեղ էր, բայց անելիք չկար։ Մեկ տարի անց թոռնիկ ունեցա վ, իսկ երկու տարի հետո՝ թոռնուհի։ Դժ վար դարձավ մեկ սենյականոցում ապրելը։
Երեխաները փոքր ժամանակ ամեն գիշեր լ աց էին լինում, տատիկին ու հորը չէին թողնում քնել, որոնք առավոտյան պետք է աշխատեին։ Այդ ժամանակ տիկին Նինան գնաց իր ձեռնարկության տնօրենի մոտ և աշխատանքի վետերանի պես սկսեց բնակարան խնդրել։ Խոստացել են տալ, բայց առայժմ հերթագրել են ու մի մեծ տան սենյակ հատկացրել ժամանակավոր օգտագործման համար։ Երիտասարդ ընտանիքը տեղափոխվեց այս սենյակ՝ ամեն ինչ մի փոքր հեշտացնելու համար:
Հետո Զորիկը լքեց ընտանիքը: Նա սիրավեպ սկսեց խանութի տիրուհու՝ խնամված միայնակ կնոջ հետ, ով սեփական մեծ բնակարան ուներ։ Զորիկը ստիպված չէր մտածել, թե ինչպես գիշերները հանգիստ քնել՝ առանց երեխաների աղմուկի և ինչ պատրաստել նախաճաշին։ Բայց նա պարբերաբար ալիմենտ էր վճարում, երեխաները սովից չէին մ եռնում:Տիկին Նինան ամաչում էր որդու արարքի համար, և ափսոս, որ երեխաները մեծանան առանց հոր։
Այստեղ սկեսուրը վախեց ավ, որ հարսը ագրե սիայից կարող է դուրս քշել իրեն տնից։ Այդպիսի մտքերից տիկին Նինան հի վանդաց ավ, նրան ս րտի կա թվածով տեղափոխեցին հի վանդանոց։Բարի Անահիտը անմիջապես գնաց նրա մոտ, սկսեց խնամել սկեսուրին: Նա համոզեց բժի շկներին սկեսուրին տուն տանել։ Տիկին Նինան վա խենում էր մ ահանալ հի վանդանոցում, Անահիտը գիտեր այս վա խի մասին.- Անահիտ, երեխաների հետ տեղափոխվիր ինձ մոտ, քանի դեռ ես ողջ եմ, – առաջարկեց սկեսուրն ինքը:
Անահիտը տեղափոխվեց: Երեխաները հասկացան, որ իրենց տատիկն իրեն վա տ է զգում, փորձում էին չաղմկել։ Անահիտն ամեն ինչ արեց սկեսուրի առո ղջության համար: Իսկ տիկին Նինան գոհ էր, որ այսպիսի հրաշալի հարս ուներ։ Բայց Զորիկն, ով սիրահարված էր իր մուսային, հազվադեպ էր այցելում մորը: Մեկ ամիս անց տիկին Նինան մա հացա վ՝ իր անկողնում, ինչպես ուզում էր։