Տղես միշտ խուսափում էր ամուսնության մասին խոսելուց․ Մի օր պատահական լսեցի, որ հեռախոսով ինչ-որ աղջկա հետա խոսում աշխարհով մեկ եղա, բայց երբ իմացա ով ա էդ աղջիկը․․․Ես ու մարդս ամեն ինչ անում էինք մեր մինուճար տղու համար։ Ուսման էինք տվել, ուզում էինք, որ ավարտելուց հետա մի կարգին աղջկա հետ ամուսնանար ու ընտանիք կազմեր։ Բայց իրա ուշք ու միտքը ուրիշ կյանքնա։ Մտածումա մենակ փող աշխատելու ու կյանքը վայելու մասին։
Հենց խոսակցություն ենք բացում, որ ամուսնանա միանգամից հետներս կռիվա անում։ Ես ու մարդս էլ նայում ենք, ուրիշները թոռ ներների ձեռներից բռնած ուր ասես տանում են, բայց մենք էս տարիքում էդ քաղցրությունը չենք զգում դեռ։ Ինքն էլ չի հասկանում, որ տարիքը եկելա, պիտի կնիկ բերի, որ ինձ օգնի, տան գործերը հետս կիսող լինի։ Քանի անգամ սիրուն, խելացի, համեատ, դաստի արակված աղջիկների եմ բերել, մեր տուն, որ հետներ ծանոթանա։
Մտածել եմ կարողա մեկին հավանի, շփվեն ու ամուսնանան։Բայց էլի իրա ասածն էր անում ու ոչ իմ խոսքն էր հարգում, ուզում լսեր, ոչ էլ հորը։ Մի օր էլ միամիտ լսեցի, որ մեկի հետ հեռախոսով խոսում էր։ Միանգամից հասկացա, որ մեկի հետ շփվումա, մարդուս ասեցի ու աշխարհով մեկ եղանք։ Մտածում էինք լրջացելա, խելքը գլուխնա հավաքել, բայց չէինք հասկանում, թե ինչի մեզ ոչ մի բան չէր ասել։
Հետո էլ, որ տուն եկավ, մարդս հետը փորձեց խոսի։Ասեցինք,որ ամեն ինչ գիտենք ու ուզում ենք էդ աղջկա հետ ծանոթանանք։ Ինքն էլ միանգամից բորբոքվեց,չէր ուզում մեզ էդ աղջկան ներկայացնել։Մենք էլ պատճառը չէինք հասկանում, ինքն էլ ամեն ինչ պատմեց։ Ասեց, որ էդ աղջիկը ամուսնացած բաժանվածա ու ինչ էլ անենք, չի թողնելու էդ աղջկան։ Հետներս կռվեց, մեզ դեմ գնաց ու թողեց տնից գնաց դրա տունը ապրելու։ Վախենում եմ դա տղուս իրանով անի մեզանից լրիվ հեռվացնի։ Չգիտեմ ոնց անեմ, որ տղուս մոտս պահեմ ու դա վերջնական իրանով չանի։